اگر بر این باور باشیم که خلاقیت اساسی ترین توانایی مغز بشر است که به وی قدرت تجسم ، پیش بینی و ایجاد ایده ها را می دهد و انسان را از حیوان متمایز می سازد، این نکنه را نیز پذیرفته ایم که قدرت خلاقیت در همه افراد بشر کم وبیش وجود دارد و تنها مختص افراد تیزهوش و با استعداد نیست . تفاوت افراد خلاق با غیر خلاق ها در ان است که خلاق ها بر اساس فکرها و ایده های نوی خود عمل می کنند و غیر خلاق ها به ایده های خود اهمیت نداده و از آن استفاده نمی کنند.
بررسی های علمی هم بر این نکته تاکید دارند که خلاقیت مختص گروهی خاص نیست و تمامی مردم کم و بیش از این موهبت الهی برخوردارند ، تنها میزان پیشتکار و کوشش افراد است که در بروز آن موثر می افتد نه استعداد درونی شان.خلاق بودن را نباید با پر استعداد بودن یکی دانست. زیرا خلاقیت مقدمه ای جدا از استعداد و هوش بشمار می آید . به عبارت دیگر بهره هوشی لزوما دلیلی بر قدرت خلاقیت بالا نیست.باید به یاد داشته باشیم که نامتعارف بودن نیز با خلاقیت یکی نیست.هرچند دیده شده که افرادی با خلاقیت بالا دارای شرایطی نامتعارف بوده اند –همچون " ونگوگ " که گوش خود را برید یا ادگار دگا آلن پو که بشدت افسرده و الکی بود.
ساده ترین و عمومی ترین نمود خلاقیت در بین تمامی انسانها از دوران اول تا کنون منتج از شرایط طبیعی بوده. ابرها و ستاره هادل مشغولی های خوبی بوده اند تا تصاویر ذهنی بدیعی را خلق کنند.ابرها در هیبت خرس و اسب ، مادر و کودک و ... وستاره های به شکل شیر ، خرس ، عقرب ، شاید برای اولین بار در حال استراحت و نگریستن به آسمان شکل گرفتند.رفته رفته همین ابرها و ستاره ها در آثار نوین نمودی نو یافتند.
به چه می اندیشی ؟ هر روز از این تپه چه را می نگری ؟
چه ابرهای زیبایی!هوا تاریک شده است .گوسفند بر می خیزد و راهی خانه می شود. او از ابرها می گوید . از عشق به پرواز در آسمان ، از ابرهای زیبا همه او را یار می شوندو سرانجام ، او خود ابری می شود رقصان در میان آسمان ، دریچه خواستن توانستن است.
(( از کتاب تفکر خلاق در گرافیک نوشته ی نیما ورامینی))
